ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΛΑΜΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, Νοέμβρης 1973. Έμπνευση, γνώση και στήριγμα για τους λαϊκούς ξεσηκωμούς.
«ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ – ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ, ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ»
Ο ξεσηκωμός της πρωτοπορίας του ελληνικού λαού και της νεολαίας το Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο, κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, αποτελεί το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης η οποία διεξαγόταν στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Χάλασε τα σχέδια της δικτατορίας να μεταμφιεστεί σε δημοκρατική με την κυβέρνηση Μαρκεζίνη, κατέδειξε την αντίθεση του κόσμου και σήμανε την αρχή του τέλους της.
Στις μέρες του «Πολυτεχνείου» το 1973, ισχυρή και καθοριστική ήταν η συμμετοχή εργατών, με πρωτοπορία τους οικοδόμους και τους εργαζόμενους νυχτερινούς μαθητές. Ο μαζικός ηρωισμός, τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα που κυριάρχησαν αποτελούν και σήμερα πηγή έμπνευσης για τη νεολαία και το λαό. Προσφέρονται για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Γι’ αυτό, ορισμένοι προσπαθούν να το απομονώσουν από το ιστορικό του πλαίσιο, να το διαστρεβλώσουν, να κρύψουν τον ανατρεπτικό του χαρακτήρα. Μάταια όμως!
Ο τρόπος διακυβέρνησης άλλαξε το 1974. Αποκαταστάθηκε η αστική δημοκρατία. Βέβαια η εξουσία παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών –ντόπιων και ξένων. Όσες κυβερνήσεις ακολούθησαν, και η σημερινή, αυτούς υπηρέτησαν. 51 χρόνια μετά και τα αιτήματα του ξεσηκωμού του 1973 απαιτούν ικανοποίηση. Οι θυσίες του αντιδικτατορικού αγώνα περιμένουν δικαίωση. Τα αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά εκείνου του ξεσηκωμού είναι αναγκαία στους σημερινούς αγώνες του λαού μας.
Τα αδιέξοδα του εκμεταλλευτικού συστήματος μεγαλώνουν. Οι αλλεπάλληλες καπιταλιστικές κρίσεις και, κυρίως, ο οξύς ανταγωνισμός ανάμεσα στους δυο μεγάλους ιμπεριαλιστικούς πόλους, ΗΠΑ – Κίνα, για την πρωτοκαθεδρία στον πλανήτη ανάβουν τις φωτιές του πολέμου, με εμφανή τον κίνδυνο της γενίκευσής. Ήδη 57 ενεργές στρατιωτικές συρράξεις σημειώνονται πάνω στη γη. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται με θύματα και τους Ουκρανούς και τους Ρώσους – στρατιώτες και άμαχους. Στην Παλαιστίνη, στη Γάζα το 70% των θυμάτων είναι γυναίκες και παιδιά. Το Ισραήλ μακελεύει την ευρύτερη Μ. Ανατολή για χατίρι του νέου εμπορικού δρόμου που σχεδιάζουν ΗΠΑ και Ευρωένωση, ανταγωνιστικού στο «Δρόμο του Μεταξιού» των Κίνας- Ρωσίας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα έχουν εμπλακεί με τη «σωστή πλευρά της ιστορίας» όπως, χωρίς αιδώ, διακηρύσσουν. Δηλαδή με τις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ - Ε.Ε., με τους Ουκρανούς Αζόφ, με τη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ, με τη στροφή στην «πολεμική οικονομία», με τους εγχώριους και διεθνείς επιχειρηματικούς κολοσσούς. Τους τροφοδοτούν με δισεκατομμύρια ευρώ. Δάνεια δηλαδή, που θα ξεπληρώσουν οι σημερινές και οι επόμενες γενιές.
Κι από την άλλη, ενώ ο παγκόσμια παραγόμενος πλούτος αυξάνεται και η επιστήμη και η τεχνολογία απογειώνουν τις δυνατότητες η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να ζήσουν πολύ καλύτερα, αυτά «απολαμβάνουν» την εκμετάλλευση: την ανεργία, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την προσφυγιά, την απροκάλυπτη εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, τη δραστική επιδείνωση της ζωής τους συνολικά.
Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία του ΕΦΚΑ που δείχνουν ότι ο μέσος μεικτός μισθός είναι κάτω από αυτόν του (2011) Κι ακόμα χειρότερα, ένας στους τρεις εργαζόμενους δεν παίρνει ούτε καν τον κατώτατο μισθό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, κρατώντας το τσεκούρι του «αλγόριθμου μισθών» στο χέρι, ανησυχεί υποκριτικά γιατί φεύγουν οι νέοι; γιατί δεν κάνουν οικογένειες; γιατί ερημώνει η ύπαιθρος; γιατί οξύνεται το δημογραφικό; γιατί… γιατί… Ταυτόχρονα, έχει και το θράσος να εξαγγέλλει πολιτικές δήθεν λύσης δημογραφικού.
Μπροστά στη δύσκολη ετούτη κατάσταση για το λαό, τα αιτήματα και τα συνθήματα του «Πολυτεχνείου» είναι επίκαιρα. Το «Πολυτεχνείο» διδάσκει ότι εύκολες λύσεις, χωρίς κόστος, ποτέ δεν έρχονται. Ότι οι πολλοί έχουν τη δύναμη. Ο λαός, η νεολαία όταν είναι οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουν γιατί “πολεμούν”, μπορούν να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία. Μπορούν να αποκτήσουν τεράστια δύναμη, απορρίπτοντας τις λογικές διαχείρισης του σημερινού συστήματος που αποπνέει σήψη και να βαδίσουν το δικό τους δρόμο. Μπορούν να αποκρούσουν επιθέσεις, να αλλάξουν τον κόσμο.
Σε αυτή την κατεύθυνση είναι και η γενική πανελλαδική απεργία της 20ης Νοέμβρη, με αιτήματα παρόμοια με εκείνα των φοιτητών. «Λεφτά για μισθούς – Υγεία – Παιδεία! Έξω η Ελλάδα από του πολέμου τα σφαγεία». Να «βουλιάξει», λοιπόν, η Πλ. Ελευθερίας από την απεργιακή συγκέντρωση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λαμίας στις 11.00πμ.
Συνεχίζουμε στο δρόμο του «Νοέμβρη». Τιμάμε τους αγωνιστές της αντιδικτατορικής πάλης και τον ξεσηκωμό του «Πολυτεχνείου». Συμμετέχουμε και καλούμε τα μέλη μας, τους συγγενείς των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, όλον τον φθιωτικό λαό στην εκδήλωση τιμής και μνήμης που γίνεται με πρωτοβουλία των Φοιτητικών Συλλόγων της Λαμίας την Παρασκευή 15 Νοέμβρη, ώρα 18.30 στην Πλατεία Πάρκου.
ΛΑΜΙΑ Νοέμβρης 2024